Hoi An

Zondag 9 augustus.
Hoi An.

Om tien uur precies stapt de chauffeur binnen. Het is nog niet een keer gebeurd tijdens deze reis, dat er iemand te laat was, of dat iets niet geregeld was. Een keer belde de chauffeur dat hij 10 minuten later was .i.v.m. drukte in het verkeer. Perfect dus.
Hij heeft een grote Toyata bij zich, dus kunnen onze spullen er gemakkelijk in. Al snel zijn we vertrokken voor een ritje van vier uur naar Hoi An.
Als we Hue uit zijn, komen we al snel op het platteland. Het is opvallend dat er gewoon gewerkt wordt, ook al is het zondag. Dat was gisteren ook al. Het werk gaat hier gewoon zeven dagen per week door. Het tempo ligt misschien niet zo hoog, de werkdagen zijn wel heel lang. We zien kleine dorpjes en veel rijstvelden, bossen en meren. Af en toe lopen er koeien, geiten en waterbuffels over de weg. We moeten de bergen over en elke keer als we ergens komen met een mooi uitzicht of iets bijzonders, stopt de chauffeur, zodat we foto's kunnen maken.
Boven op de Hoi Van Pas stoppen we om iets te eten en te drinken. Het uitzicht is heel mooi met aan de ene kant de dichtbegroeide jungle en aan de andere kant Da Nang, met zijn uitgestrekte stranden.
Om de Hoi Van Pas is tijdens de Vietnamoorlog hard gevochten. Da Nang was de stad waar de Amerikanen hun oorlogstuig aan land brachten. Er staan nog veel bunkers en monumenten.
Na een half uurtje dalen we weer de berg af richting Da Nang, we moeten dwars door de stad naar Hoi An, dat 20km verderop ligt.
Hoi An is een oude havenstad en nu een soort openlucht museum, met oude Chinese, Franse en Portugese wijken. Het was vroeger de belangrijkste havenstad van Vietnam, maar omdat de haven steeds dichtslibde, werd in Da Nang een nieuwe grote haven aangelegd. Het plaatsje is vooral populair bij Vietnamese toeristen.
Hoi An staat nu op de werelderfgoedlijst.
Aangekomen bij het hotel, kunnen we meteen inchecken, we zien ook al een was-Chinees en binnen een half uur liggen we op een bedje bij de rivier. Het is echt bloedheet.
Om een uur of vier worden er op het grasveld bij de rivier allerlei hapjes klaar gemaakt. We nemen er een paar en blijven liggen tot het donker wordt. Dat lijkt stoer, maar om zes begint het al te schemeren en een kwartier later is het donker.
Na een snelle douche die toch niet helpt, wandelen we door Hoi An. Het is de stad die bekend staat om zijn lampionnen en maatkleding. Er hangen echt duizenden lampionnen. Het ziet er heel gezellig uit. In de oude wijk zijn veel winkels waar je kostuums, jurken en schoenen op maat kunt laten maken. We zoeken een winkel waar Ilona slippers kan laten maken. Als we de winkel van Hue Kiem hebben gevonden, gaat hij net sluiten. We beloven de volgende dag terug te komen.
Terug op de kamer zitten we nog even buiten, met binnen de airco op 20 gr. zodat we goed kunnen slapen.
Op maandag gaat Ilona eerst naar de kapper en daarna gaan we eens lekker aan het zwembad liggen.
Als we een tijdje aan het zwembad hebben gelegen, wordt het wel heel warm.
We besluiten om een fiets te huren en dan door Hoi An te fietsen. Van de kapper hadden we een adres gekregen waar je schoenen zou kunnen kopen. Een eindje buiten de oude stad. Ilona laat een paar schoenen aanmeten en laat ook een tas maken. Ik laat me ook een paar bordeelsluipers aanmeten. In de winkel liggen een aantal voorbeelden. Je kiest de kleur en het soort leer uit, dikke of dunne zool. Ze meten je voeten en 's avonds zijn je schoenen klaar.
Terwijl ik bij een kapper zit, koopt Ilona nog twee paar slippers in een andere winkel.
We eten iets kleins bij een restaurantje en fietsen weer terug naar het hotel.
De rest van de middag liggen we lekker op een bedje onder de palmbomen.
Als het tijd wordt om terug te gaan naar de schoenmaker, pakken we de fiets weer. Het is inmiddels donker geworden. En, helemaal aangepast aan het Vietnamese verkeer, rijden we zonder licht, soms door rood en soms ook aan de verkeerde kant van de weg, door Hoi An.
Mijn sluipertjes en die van Ilona zijn al klaar. Maar Ilona kiest nog een paar en de tas is nog niet helemaal naar haar zin. Dus moeten we morgen nog een keer terug.
Op de weg terug eten we bij een Indiër, heerlijk bij de airco en als we weer buiten komen heeft het geregend.
Bij het winkeltje van de was-Chinees leveren we de fietsen weer in en kopen nog een paar blikjes Cola.
De zoveelste heerlijke dag.
Dinsdag wordt een luie dag. Ilona is al heel vroeg d.w.z. om een uur of zes op pad. Ze gaat alvast een baantje zwemmen. Ik wordt om half acht wakker van de bel, als ze weer naar binnen wil.
Vandaag gaan we eens lekker aan het zwembad liggen met een leesboek. Ik heb deze vakantie nog maar 1 boek gelezen, dus wordt het tijd. De hele dag liggen we lekker onder de parasol en zelfs daar moeten we flink smeren. In de zon is echt te warm.
's Avonds fietsen we nog even naar de stad om de tas op te halen en nog even rond te wandelen.
Morgen trekken we weer verder. Dan vliegen we naar Na Trang en gaat we met de boot naar Whale Island. We zijn benieuwd.